شبیه عصر جمعهی یه شهر خالی
من اینه حال هر شبم، تو در چه حالی
وحشت از تو رد شدن، ترس نفس کشیدنه
شبیه اون چند قدم تا پای دار اومدنه
فکرت ادامهی من شده
راهه نفس کشیدن شده
هر جای این دنیا که میری
این فکرو از من پس نگیری
تو سوال منی، از سکوتم
تو هراس منی، از سقوطم
این یعنی من هنوز به تو نزدیکم
من زمینم برام عین ماهی
به چشم تو نیام، اگه گاهی
این یعنی تا ابد، خیلی تاریکم
فکرت ادامهی من شده
راهه نفس کشیدن شده
هر جای این دنیا که میری
این فکرو از من پس نگیری