بغلم خونه ته حیفه تنت از خونه بره
فاصله‌م بات کمه اما تو ازم دوره دلت
این خیابونای خالی
منتظرن تو کجایی
منو دورم کن از این شهر
که ازش خاطره داریم
این خیابونای خالی
منتظرن تو کجایی
منو دورم کن از این شهر
که ازش خاطره داریم
داره از چشام جا اشک خون میاد پایین
داعم میبینم همه فصلا رو پاییز
دیگه هیچ امیدی به فردای ما نیست
این همه غم توی دریای ما ریخت
از پشت پنجره شب زده بیرون
دیگه قشنگ نی این منظره بیرون
همه چی یه جوریه یخ زده بی روح
گیرم تو این حال برزخ ویرون
این خیابونای خالی
منتظرن تو کجایی
منو دورم کن از این شهر
که ازش خاطره داریم
این خیابونای خالی
منتظرن تو کجایی
منو دورم کن از این شهر
که ازش خاطره داریم